Ընկած պարգևավճարի թերմածք ենք մուրում, հանուն ինչի՞․ մի հատ սրանց հայտարարագրերը նայեք․ Մանվել Ասատրյան
Օգտատեր Մանվել Աստարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է․
Ինչպես նախկինում չէինք հավատում խելացի ու ծանրակշիռ մարդկանց, որ մեկ-երկու տարուց կանգնելու ենք աղետի առջև, այնպես էլ հիմա ենք անլուրջ վերաբերվում մարդկանց, ովքեր ամեն օր ու ժամ մեզ զգուշացնում են, որ այսպես շարունակվելու դեպքում կանգնելու ենք Համահայկական աղետի ու սովի առաջ։ Այն ժամանակ ասում էինք՝ <<լավ դե, շատ են չափազանցացնում>>, բայց այսօր արդեն այն ժամանակների այդ չափազանցությունները դարձել են գդալի վրա մնացած չնչին մեղր, որը իրար գզելով ցանկանում ենք ուտել։ Երբ ամեն ինչ մնա այնպես, ինչպես որ կա հիմա, ու մոտ ժամանակում արդեն սկսենք կռծել գդալի մետաղը, այդ ժամանակ էլ ասելու ենք՝ իզուր չհավատացինք էն մարդկանց, ովքեր իրենց կենսագրությամբ ու փորձառությամբ ապացուցել են, որ գլուխ են հանել երկիր կառավարելուց։
Հիմա էլ շատերս ասում ենք՝ անհնար է սով լինի, էդ ի՞նչ պետք է լինի, որ վիճակն էդքան օրհասական դառնա։ Շատերս ենք ասում ու Աստված մի արասցե եթե մենք առնչվենք այդպիսի ծանր իրականության։ Այդ ժամանակ արդեն մեզ պետքա մեջտեղից պատռենք ու խնդրենք մեզ զգուշացնող մարդկանց վերադառնալ ու փրկել մեզ։ Լավ, ո՞վ է մեղավոր։ Ինչքան որ Նիկոլն է այսօր մեղավոր, այնքան էլ մեղավոր են այն մարդիկ, ովքեր էլի լռում են, էլի անիմաստ հույսերը դրել են հոսանքի ու քամու ուղղության վրա։ Ո՛չ սիրելիներս, ճիշտը հիմա խոսելն է, էս գլխից՝ օձին գլխից բռնելը։ Գոյատևման կռիվ ենք տալիս, այնինչ մենք մեր ձեռքերով թաղում ենք՝ գդալը մեղրի կարասը մտցնելու ու լիքը հանելու շանսը։ Ընկած պարգևավճարի թերմածք ենք մուրում, հանուն ինչի՞։ Միթե էս լակոտներն էդքան կան, կամ էդքան եղել են, որ մենք սրանց մեկնած թերմածքներին նայենք ու էլի նայենք վերև, որ պետություն ու ղեկավարություն կոչվածը իր լափամանից, մեզ մի երկու կտոր թերմածք կթողնի։ Ինչո՞ւ ենք թմբիրի մեջ, ինչո՞ւ ենք տանում այս ամենը։ Կույր պետք է լինել, որ սրանց գալուց հետո միայն իրենց թայֆայի կյանքն է գունավորվել ու պայծառ երանգներ ստացել։ Էդ ողորմելիների հայտարարագրերը նայեք մի հատ։ Ու հարց տվեք ինքներդ ձեզ՝ <<իմ եկամուտը, իմ կյանքը փոխվել է արդյոք>>։ Աներկբա է, որ երկիրն այսօր կորոնավիրուսով վարակված ծայրահեղ ծանր հիվանդի տեսք ունի, օդ չունի, որ շնչի։ Մարդիկ համախմբվել են ու ԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՄԱՁԱՅՆՈՒԹՅԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ձևավորելու պայքար են տալիս, բայց շատերս էլի տանը նստած դատարկ սառնարաններին ենք նայում։
Ես համոզված եմ, որ պայքարը հաջողությամբ է պսակվելու, քանի որ սրանց ռադ անողների մեջ ահռելի մեծ թիվ են կազմում խելացիները, փորձառուները, հայրենասերները, իրենց կենսագրությամբ՝ էս երկրի համար գործեր արածները։ Եկեք միանանք էդ ճամբարին, էնտեղ կա փրկություն։ Ճիշտ է, էնտեղ էլ կլինեն մարդիկ, ովքեր անձնական շահերի հետևից կվազեն, սակայն պայքարի այդ կողմի ընթացքն ու բովանդակությունը ճշմարիտ է։ Ուստի կոչ եմ անում բոլորիս ոտքի կանգնել ու պահանջել էս տականքների հրաժարականը, որոնք բառիս ամենաուղիղ իմաստով՝ չոքցրել են մեր Հայաստանը։