Հայաստանում դիմակները 2 անգամ թանկ արժեն, քան Վրաստանում. ո՞րն է պատճառը
Ինչպես նախօրեին նշեց ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, կորոնավիրուսի համավարակի հետ կապված Հայաստանում ստեղծվել է բավականին ծանր իրավիճակ, և որպեսզի կորոնավիրուսի ցուցանիշները զրոյացվեն, անհրաժեշտ է կիրառել 3 պարզ կանոն.
- Կրել դիմակ։
- Պարբերաբար ախտահանել կամ լվանալ ձեռքերը։
- Պահպանել սոցիալական հեռավորություն:
Բոլորն են հիշում, թե ինչ վիճակ էր տիրում դիմակների շուկայում մարտ ամսվա ընթացքում, երբ վիրուսը նոր էր մուտք գործել Հայաստան: Անգամ մեծ ցանկության դեպքում դեղատներում հնարավոր չէր դիմակ գտնել: Ապա ինչ-ինչ քայլեր ձեռնարկվեցին իրավիճակը փրկելու համար և տեղում սկսեցին դիմակներ արտադրել: Դիմակների քանակն ավելացավ, դրանք անգամ սկսեցին արտահանել, ինչին զուգահեռ, սակայն, աճեց նաև գինը: Այսինքն, ի սկզբանե մեր երկրի կառավարությունը չկարողացավ համապատասխան վերահսկողություն սահմանել շուկայում, որպեսզի նման խնդրի չբախվեինք ու հետագայում դիմակի գնի աճ չունենայինք:
Այժմ էլ դիմակներ պետք է կրել սեփական մեքանայում, հանրային տրանսպորտում, տաքսիների մեջ, փակ տարածքներում, բացօթյա վայրերում պարտադիր դիմակ ունենալ: Հնարավոր է այնպիսի պահ գա, երբ տանն էլ դիմակ կրելու անհրաժեշտություն առաջանա...
Դիմակի պարտադիր լինելը շատերի մոտ է դժգոհություններ առաջացրել. գլխավոր պատճառը ոչ թե դիմակ կրելու անհարմարություններն են, այլ դիմակի գինը, որը 150-250 դրամի սահմաններում է տատանվում: Դիցուք, մեկ դիմակն առավելագույնը 250 դրամ արժե, իսկ օրվա ընթացքում հարկավոր է դիմակը փոխել գոնե երեք անգամ, հետևաբար շարքային ՀՀ քաղաքացին մեկ ամսվա ընթացքում միայն 20000 դրամ ծախսելու է դիմակ ձեռք բերելու վրա: Անշուշտ, ոչ բոլորը կարող են իրենց նման ճոխություն թույլ տալ:
Իսկ մեր հարևան Վրաստանում բոլոր առումներով հակառակ իրավիճակն է: Այնտեղ կորոնավիրուսային հիվանդությունը գրեթե հաղթահարվել է, ի տարբերություն Հայաստանի, որտեղ ամեն օր վարակվածների թվի շեշտակի աճ է արձանագրվում: Այլ է իրավիճակը նաև դիմակների շուկայում: Այստեղ դիմակի նվազագույն արժեքը գրեթե 75 դրամին համարժեք լարի է: Վրաստանն արտադրում է դիմակներ, դրանցով ապահովում ողջ ազգաբնակչությանը, նաև կարողանում է արտահանել դրանք:
Ստացվում է, որ երկու պետություններում, որոնք ունեն տնտեսական գրեթե նույն կարգավիճակը, օրվա ամենապահանջված իրը՝ դիմակը, վաճառվում է խիստ տարբեր գնով. Հայաստանում այն միջինում երկու անգամ թանկ է, քան Վրաստանում:
Ըստ տարբեր հաշվարկների՝ դիմակի ինքնարժեքը մեր երկրում տատանվում է 10-15 դրամի սահմաններում, բայց վաճառվում է 150, 200, 250 դրամով: Հայաստանում դիմակի գնային քաղաքականությունը վերանայման կարիք ունի: Դրա համար սահմանված գինն ու պահանջարկը միմյանցով պայմանավորված չեն, չեն ձևավորվել դասական շուկայական հարաբերություններով։
Դիմակների շուկայում տեղի ունեցող անհասկանալի զարգացումները ու գնի անտրամաբանական բարձր լինելը կարող է երկու հիմնավորում ունենալ.
- Կա՛մ իշխանամերձ ինչ-ինչ շրջանակներ իրենց անձնական բիզնես շահագրգռվածությունն ունեն դիմակների շուկայում, իրենք արտադրում են, իրենք սահմանում արտադրանքի գինը: Եվ քանի որ մարդիկ պարտադրված են ձեռք բերել դիմակներ, ստիպված, չունենալով այլընտրանք, գնում են այն գնով, որը սահմանված է:
- Կա՛մ ոլորտում կառավարությունը պարզապես տապալվել ու ձախողվել է, չի կարողանում վերահսկողություն սահմանել ու ազդել գնային քաղաքականության վրա:
Խմբագրական